De eerlijke vinder
*De eerlijke vinder* speelt zich eind jaren negentig af in de Vlaamse Kempen. Jimmy, die thuis een moeilijke tijd doormaakt, leeft helemaal op als de zoon van een gezin Kosovaarse vluchtelingen naast hem in de klas komt zitten. Jimmy is de slimste maar ook eenzaamste van zijn klas. Hij ziet het als zijn missie Tristan Ibrahimi door het schooljaar heen te helpen. Alle tijd die hij niet besteedt aan het verzamelen van flippo’s, brengt hij door bij het Kosovaarse gezin. Wanneer de Ibrahimi’s na een jaar plotseling uitgewezen worden, verzint Tristan een plan dat veel van Jimmy zal vragen. Zelden werd een Boekenweekgeschenk zo goed ontvangen als *De eerlijke vinder*. Een novelle voor de eeuwigheid. Daarom een jaar na dato: een handelseditie van deze parel van Lize Spit.
De pers over De eerlijke vinder
NRC
"In minder dan honderd pagina’s slaagt Lize Spit erin een spannend, actueel en aangrijpend portret te schetsen van haar hoofdpersoon."
Het Nieuwsblad
"Lize Spit schrijft toegankelijk en ontroerend over de vriendschap tussen twee jongens die door omstandigheden waar zij niks aan kunnen doen, onder druk komt te staan. De eerlijke vinder is een literair kleinood dat de beste reclame is voor de kracht van literatuur."
de Volkskrant
"Spannend, ontroerend, actueel, literair toegankelijk, en met een spanningsboog die keurig over negentig pagina’s gespannen is. Als dít je niet aan het lezen krijgt, geef het dan maar op."
Trouw
"Spit is een meester in het opbouwen van spanning. Vóór ze een letter op papier heeft, weet ze waar exact uit wil komen en dat laat ze je meteen al in de eerste alinea weten."
Friesch Dagblad
"De eerlijke vinder geeft treffend weer hoe kleine dingen – een opmerking, een nieuw brokje informatie, een aanwezige derde – een vriendschap beïnvloeden. Daarnaast onthult de novelle op hartverscheurende wijze hoe dubbel het leven is. De vlucht van de een is een verrijking voor de ander, een verschopte excelleert, een heldendaad kan misgaan."
Ik ben er niet
Wij waren de twee scheefgezakte pilaren die, zodra je ze tegen elkaar aan deed leunen, steviger zouden staan dan één ongeschonden, op zichzelf staande pilaar ooit kon. Het zou goed komen met ons, zolang we samen bleven.
De Brusselse Leo is tien jaar samen met haar vriend Simon. Verbonden door een moeizame jeugd, heeft het koppel weinig anders nodig dan elkaar. Tot alles kantelt: Simon komt midden in de nacht thuis en lijkt vanaf dat moment iemand anders. Langzaam valt Leo's minutieus opgebouwde bestaan uiteen, tot het punt waarop het gevaarlijk wordt.
Ik ben er niet is een verhaal over toewijding en verraad, over twee mensen die op hun eigen manier gemankeerd zijn, maar die hun uiterste best doen opgemerkt te worden, lief te hebben en te leven.
De pers over Ik ben er niet
Het Nieuwsblad
"Een zorgvuldige en meeslepende roman."
De Tijd
"Lize Spit legde de lat hoog en raakt er met grote (taal) vaardigheid en souplesse overheen."
Trouw
"Spit gebruikt haar geraffineerde verteltechnieken om ons meedogenloos met de angstaanjagende self-fulfilling prophecy te confronteren. Minutieus en trefzeker."
Bruzz
"Ik ben er niet is een vuistdik maar uitgebalanceerd boek waarvan de spankracht verzekerd wordt door de suspense van een strak in de hand gehouden plot. Genadeloos en donker, maar geschraagd door diepmenselijkheid, psychologisch inzicht en rake observaties wordt de relatie ontleed van het door een geestesziekte overvallen koppel Simon en Leo. Een monumentale en meeslepende roman. Lize Spit ontsteekt een literair lichtje in donkere dagen met *Ik ben er niet*."
Friesch Dagblad
"In een sprankelende stijl, wars van mooischrijverij, weet Spit een psychologische diepgang te bereiken die je maar zelden ziet. In haar De verrassende debutante is een groot schrijver geworden."
Het Nieuwsblad (interview)
"Er is niet eens veel goede wil nodig om haar een medaillonnetje met "Beste schrijfster van Vlaanderen" op te spelden, want Lize Spit is dat."
Jellie Brouwer, Radio 1 Kunststof
"Ik ben er niet is opnieuw een krankzinnig goed boek."
NRC Handelsblad
"Spit pakt je bij de strot. Een onweglegbare roman."
AD
"Een dikke, psychologische pageturner."
Het Smelt
Wat als je wraak kunt nemen op een heel dorp?
In Eva’s geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze. Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij dit keer de plannen bepaalt.
Vanaf de eerste bladzijde grijpt debutante Lize Spit de lezer bij de strot, om die 480 pagina’s lang niet los te laten. Genadeloos maar liefdevol: Het smelt is een roman die je verslagen achterlaat.
De pers over Het Smelt
NRC
"Met zo’n entree in de letteren is Lize Spit de belofte voorbij. Een oorspronkelijk en indrukwekkend debuut, zonder twijfel een van de beste, rijpste en trefzekerste in tijden."
Noordhollands Dagblad
"Het smelt is eigenzinnig, rauw en boeit van de eerste tot de laatste bladzij. Onontkoombaar voel je als lezer de dreiging van iets afschuwelijks naderen. Spit nagelt haar lezers aan hun stoel, niet bij machte verder te lezen, maar net zo min in staat om weg te kijken. Wie zo kan schrijven, is een groot talent."
Het Parool
"Met Het smelt heeft de Vlaamse schrijver en dichter Lize Spit een weergaloze debuutroman geschreven. De roman is strak gecomponeerd: het heden en het verleden bewegen naar elkaar toe en treffen elkaar in het genadeloze plot. Dit debuut zit stilistisch en compositorisch zo goed in elkaar dat je er een regen aan superlatieven op kunt los laten. Eén ding is zeker: Spit is het debuut ver vooruit."
Bruzz
"Een van de lijvigste, maar ook een van de mooiste en grimmigste debuten in vele jaren. Op een uiterst geduldige en geraffineerde manier gecomponeerd. Wie zou vrezen dat Spit niet meer is dan een hype, hoeft eigenlijk alleen maar haar boek te lezen."
de Volkskrant
"Spit is wars van dramatiek, iets wat de intensiteit van de tragedie die Het smelt is flink vergroot. Het smelt is verwant aan de vroege Hugo Claus en Dimitri Verhulst. Geen slecht gezelschap om bij aan te sluiten."
Trouw
"Nog voor ze het smelt geschreven had, waren er al zes uitgeverijen die vochten om het debuut van Lize Spit. Na het lezen wordt duidelijk waarom. Geen half werk voor Lize Spit, wier stijl en thematiek doet denken aan *The cement garden* van Ian McEwan. Ze is haar schrijfcarrière meteen groots gestart."
HUMO
"Om maar meteen even scherp te stellen: het debuut van Spit verdient veel meer dan een kortstondige, gehypete triomftocht. Ook zouden we haar krachttoer oneer aandoen door almaar op haar ‘prille leetijd’ te hameren. Het lijkt veeleer een teken van de tijd dat iemand die op 27-jarige leeftijd gewag maakt van een portie levenswijsheid als curiosum wordt beschouwd. Wat ‘Het smelt’ zo kostbaar maakt, is dat het geen precedent kent: pas nu krijgt de generatie die opgroeide in de jaren 90 een literaire stem die naam waardig."
Het Nieuwsblad
"Het smelt van Lize Spit zou wel eens het debuut van het jaar kunnen zijn. Vijfhonderd pagina’s telt het, maar geen enkele verveelt. Spit schrijft verbluffend helder. Het verhaal is spannend, soms grappig maar naar het einde toe beklemmend en ontroerend. Spit schuwt het risico niet en levert een roman af die haar naam meteen vestigt als een van de grote literaire talenten in Vlaanderen."
de Morgen
"Lize Spit overtreft de stoutste verwachtingen. Een turf van 480 bladzijden, maar je glijdt erdoorheen als een warm mes door boter. Spit schrijft in een vlotte, erg fraaie taal en bouwt het verhaal uitstekend op. Bij het lezen voel je 'een krop door je strottenhoofd klauteren, traag maar zeker, met scherpe klimijzers'. Het boek mondt uit in een ontstellende apotheose, waarin het talent van Lize Spit zich in volle glorie openbaart."
Focus Knack
"Lize Spit slaagt er als geen ander in de onschuld en wreedheid te verbinden. Niets is vrijblijvend in het fascinerende universum van Lize Spit, en iedere medaille heeft een schrijnende keerzijde. Het is jaren geleden dat we nog een grandioos debuut als dit mochten lezen."
de Standaard
"Spit schrijft met gemak en grijpt je bij je nekvel. De tienersamenzweringen herinneren aan het straffe 'Wij' van Elvis Peeters, maar zijn nabijer en schokkender in de beschrijving van hoe ze uit de hand lopen. (...) 'Het smelt' smelt niet, het knettert. Lize Spit schreef een debuut dat je elke schrijver toewenst: vertrouwd, verrassend, fantasierijk en genadeloos. Het is een langeafstandsraket die eerst slechts wat donkere schaduw werpt, en schijnbaar zonder schade te veroorzaken overvliegt, maar dan alsnog precies berekend inslaat."
Herman Brusselmans (Humo)
"Wie tegenwoordig ook zeker niet uit het oog mag worden verloren is de splinternieuwe schrijfster Lize Spit, die opzienbarend debuteerde met de roman ‘Het smelt’, (...). Ik las het boek. In één woord: prachtig. Ik wil Lize Spit dan ook zo snel mogelijk ontmoeten. Foto’s van haar leren mij dat ze zo’n sexy schoonheidsvlekje boven haar lip heeft, alsof een vlieg in hoge nood daar een miniem plasje diarree heeft gescheten."